13 Aralık 2012 Perşembe

Rutini Seven Adam - 3,5

Karamelize bir öykü..

Uyandım.

Uyku ile uyanıklık arasında gidip gelirken bünyem "karamelize" kelimesi ile irkildi. Lan neydi bu karamelize çok fazla duymuştum televizyonlarda her siki bildiğini sanan uzman ya da şefler söylüyordu bu kelimeyi. Ama neydi işte? Acaba annem herhangi bir şeyi karamelize etmiş miydi hayatı boyunca? Yoksa yıllar yılı bu büyük olaydan habersiz sığır gibi mi yaşamıştım? Önemli bir şey olmalıydı zira herkes bir şeyleri karamelize ediyordu. Arkadaşım Akif'i aradım. Öyle bir uykulu sesle açtı ki telefonu ağız kokusunu duydum mesafe tanımadan. "Ne var lan sabah sabah?" diye sevgi dolu sesiyle karşıladı tabi beni. "Ben de seni seviyorum Akif. Olum bu karamelize ne demek lan? Sen hayatın boyunca neleri karamelize ettin mesela?" dedim. Akif dumura uğramış durumda "Ne karamelizesi lan? Yapmadım ben öyle bir şey. Antin kuntin mevzular için insan bu saatte uyandırılmaz sığır. Git hadi uyuyorum ben." diye tersledi tabi hayvan. Çünkü ona göre öğlen üçten önceki her saat uyanmak için erkendi. Gerçi bir bakıma haklı sayılırdı Akif. Yeni uyanmış adama karamelize ne demek diye sormak yerine küfür et daha iyi. Ama yılmayacak karamelizenin ne olduğunu bulacak ve eksiğimi giderip saygın bir birey olacaktım.

Üstümü giydim. Elimi yüzümü yıkayıp sofraya oturdum. Anneme "Anneağğ sen karamelize nasıl olur biliyor musun?" diye sordum. Annem "Aslında hep duyuyoruz ama nasıl yapıldığını hiç merak etmedim valla oğlum" dedi. "Ya anne gün boyu her programı izliyorsun ama boş izliyorsun. Adam orda karamelize yapıyor emek veriyor. Ama sen zahmet edip nasıl olduğunu öğrenmiyorsun ya vallahi pes." dedim. Annem üzülmek yerine "Amaan sanki çok mühim ya. Bunca sene yapmadım bundan sonra öğrenmesem de bir şey kaybetmem valla" diyerek gamsız gamsız çayını yudumladı. Annemin eliyle ittiği bu lezzeti ben elimle itmeyecektim. Belki de bundan sonra hayat amacım bu olurdu kim bilir? Kabağından muzuna, ananasından soğanına her şeyi karamelize ederdim. Karamelize edilmemiş bir şey gördüğümde "Ben bunu bir karamelize edeyim sen o zaman ye bunu. Valla başka şekilde hayatta yemezsin bir daha." diyerek statüme statü katacaktım. "Neyse anne ya ben şimdi internetten bakarım neymiş bu karamelize. Hem bakarsın sana da öğretirim" diyerek sofradan kalktım.

Çayımı karıştırıp oturdum bilgisayarın başına. Neymiş bakalım bu karamelize diyerek google amcama danıştım. Aldığım sonuçlar yüzümü ekşitti resmen. "Bu muymuş lan karamelize. Ben de bir şey sandım. Nimeti yakıp tadını boz. Sonra buna afili isimler koyup toplumda kafa karışıklığı yarat" diyerek serzendim bilgisayara doğru. Hayat manasızlaştı birden. Anneme söylemeyeyim lan bissürü dalga geçer benle diye kendime öğüt verdim. Bir daha da karamelize edilmiş lafını duyarsam ana avrat sövmeye karar vererek açtım biraz call of duty oynadım.

İşte böyle sevgilim okur. Bir daha ne ben bu kadar çok karamelize derim. Ne de sen bu kadar karamelize okursun. Sağlıcakla kal.

3 yorum:

K dedi ki...

adam ne güzel yazmış, mutlu etmelik yazmış. güzel şeylerin sonuna yetişirsin de tadı damağında kalır ya, ha işte öyle yazmış.

gece gelen arıza dedi ki...

çok teşekkür ederim valla bak. öyle üstünkörü samimiyetsiz bir teşekkür de değil. böyle içten samimi mutlu bir teşekkür.

Adsız dedi ki...

Vay be karamelize ?