Rutini Seven Adam - 4

Uyandım..

Her şeyin başladığı yerler vardır hani. Bir ömrün, aşkın, savaşın ya da bir telaşın. Öyle bir günün başlaması ümidi ile açtım gözlerimi. Gözlerimi açtım dediysem hafif araladım işte. Çünkü yataktan cin gibi kalkabilen bir insan olamadım hiçbir zaman. Miskinliğim kullanıcı adı ve şifreyi girmeye üşenecek kadar hatta e-maili 2. kez yazmamı isteyen sitelere küfür edecek kadardır. Kış ayının o berbat soğuk su tecrübesi ile yüzümü yıkadım. Anneme kahvaltı? der gibi baktım o da bana şu çöpü at gel sonra der gibi imalı şekilde baktı. Ben de senin gibi çöpü ben taa çöp kutusuna koyayım der gibi çöpe baktım. Dışarı çıktım. Havada kesif kömür kokusu.. Lan bir de açık hava vücuda iyi gelir derler 3 dakika içinde aldığım karbonmonoksiti ben üç ay içtiğim sigaradan almıyorum canına yanayım diye serzenerek girdim içeri. Geldiğimde sofra hazırdı. Çayı yudumlarken düşünceli görünüyor olmalıydım ki annem "hayırdır ne düşünüyorsun öyle kara kara?" derken "Anne kurban olayım karadeniz ve gemi olayına girip tersaneci şakası yapmayalım sakın" dedim. Annem "Ne yapacağım be soru sorduğuna pişman etme insanı. Neyin var dedik" dedi. "Bir şeyler olacak bugün hissediyorum güzel annem acaba ne gelecek onu merak ediyorum" dedim. "Bu boğuk havadan kimseye bir şey gelmez o yüzden o güzel kafanı yorma sen" diye komşunun oğlunun nasıl kpss'ye hazırlandığından benim ise evde oturup ondan neden az çalıştığımla ilgili bir kompoziyonunu çay eşliğinde yedim. E doymuştum haliyle kalktım sofradan. "Nereye gidiyorsun bir bardak çay daha iç" dedi annem. "İçerim içerim de burda içmem anneciğim zira yine muhabbetin muhteşem derecede iç açıcı. Gidip az biraz ders çalışayım yoksa o çenen kapanmaz bugün" dedim. Televizyonda hugo'ya beslediği nefreti telefon açarak haykıran çocuk gibi bir gün komşu çocuğunun kapısını çalıp "Bak çocuk senin .mına korum" demek gibi mülteci isteklere daldım.

Gün yeni bir başlangıç yapma fırsatı verecek miydi? Kpss'yi kazanabilecek miydim? Annem beni komşu çocuğu katili edecek miydi? Tüm ve daha fazlası tabi ki yazının devamında nerde olacaktı başka. Araya reklam alacak adam mıyız  biz? Beni yanlış tanımışsın sayın okuyucu. Şakası bir yana öyle mal mal bekliyordum günün yeni bir şey getirmesini. Ama gelmiyordu hiçbir şey. Canım sıkıldı beklemekten dışarı çıkayım belki yolda rastlaşırız diye çıktım dışarı. Yolda da rastlaşmamıştık. Başına bir iş gelmesin lan bunun diye içten içe telaşlandım. Yok bunun geleceği yok yine ekti beni vicdansız diye söylene söylene eve döndüm. Annem "Oğlum nereye gittin öyle bir anda insan giderken haber verir. Bak telefonunu da evde unutmuşsun dedi. Anaa belki de telefonla gelmiştir de ben yanıma almadığım için haber verememiştir diye aldım elime telefonu. Mesaj kutusu üzerinde bir yazıyordu. Aha dedim gelmiş vallaha da gelmiş. Açtım mesajı. Anasına küfrettiğim telefon operatöründen gelmişti mesaj. Lan benim yeni başlangıcım senden olacaksa hiç olmasın diye attım telefonu çakyatın üstüne.

O gün uyuyana kadar her yerden bekledim bu yeni başlangıcı. Ama gelmedi. O gelmedikçe ben bekledim. Ben bekledikçe o gelmedi. En sonunda ne mi yaptım? Gittim çay koydum.