9 Şubat 2013 Cumartesi

Mini Öykü - 2


Bazı zaman olur yazma ihtiyacı duyarım aklımdan geçen her şeyi. Hesabını kitabını yapmam, geriye dönüp bakmam ne yazdım diye. Hayatın çalakalemliğine uyarım.

"Neşeli adamın hüznü büyük olur" dedim yanımdakine. Kafasını çevirdi omzunu silkti sonra yeniden döndü önüne. Ellerini ovuşturdu, sonra yerden ufak bir taş alıp ayağıyla ileri doğru vurdu. "Hem bak geçen gün de hayvan gibi gülüp eğlendikten sonra Bayram'a araba çarptı" dedim. Güldük. "Demek ki komik adamın acısı da komik lan" dedi. Düşündük. Bir insanın yüzü değil de eli çok şey anlatır bana. Parmaklarını kenetleyen adamın yolunda gitmeyen şeyleri vardır hayatında. O da öyleydi. "Hem bak yarın akşam rakı var sofrada. İçer unuturuz lan. Herkesin başına gelir oğlum ayrılık. Seninki hemen geçer demiyorum geçmedi de ama geçecek" dedim. "Demek ki komik insanın acısı çabuk geçmiyormuş" dedi. Derin derin nefes aldık. Epey olmuştu çünkü. Onu güldürenin onu güldürmediği zamanlar o kadar uzamıştı ki yıllar olmuştu. "Sen gül kardeşim.  Daha iyisini bulursun demiyorum ama bulursun birini" dedim. Kafasını çevirdi omzunu silkti sonra yeniden döndü önüne. Ellerini ovuşturdu, sonra yerden ufak bir taş alıp "Siktir et" dedi.

Hiç yorum yok: